(Leeswaarschuwing: De onderstaande tekst bevat details over de inhoud en/of afloop van het verhaal.)
Samenvatting
Deel I: Monte Carlo
Hoofdfiguur is de 35-jarige Engelse
automonteur Jack Preston. We volgen hem vanaf de Grand Prix Formule I van
Monaco in mei 1968. In het eerste deel, 'Monte Carlo', werkt hij voor het
Britse team Lotus. Het is de dag van de grand prix in Monaco en de wereld kijkt
toe: niet alleen de prins van Monaco en zijn vrouw Grace Kelly zijn
aanwezig, ook de wereldberoemde Amerikaanse filmster Deedee zal straks haar
opwachting maken. Voor de start van de wedstrijd komt zij het asfalt op,
waar Preston haar redt wanneer gelekte autovloeistof in brand vliegt. Hij
beschermt haar met zijn lichaam, waardoor hij zelf in de hens komt te staan en
zwaar gewond wordt afgevoerd. Zij komt ongeschonden uit de bijna-catastrofe.
Preston daarentegen verbrandt zijn rug, billen en nek. Er is een vrouw op de
tribune die met een camera net één foto heeft gemaakt van dat moment.
Deel II: Aldstead
Schadelijker voor Preston echter is
de afwikkeling van de gebeurtenis: niemand heeft waardering voor zijn
heldendaad, Deedee's lijfwacht krijgt de eer toegeschreven haar gered te
hebben. Preston is niemand: zijn acties niet betekenisvol, zijn gezicht niet
bekend. De media vermelden zijn naam niet. Hij keert terug naar zijn
woonplaats Aldstead in Engeland en vervolgt, zo goed en zo kwaad als mogelijk,
zijn oude leven. Aanvankelijk zien de dorpsbewoners hem als een held, maar er
is één man , een seizoenarbeider, die heel sceptisch is. Er is wel een
bijzonderheid: zijn vrouw Maureen wordt opgewonden van zijn littekens en ze
beleven dagelijks een menig plezierig seksueel hoogtepunt. Er lijkt een
kentering te komen als Deedee in een talkshow bij Kingsley komt, maar het hele
café, de Zwarte Zwaan, wacht vergeefs op een excuus of dankwoord van Deedee. Ze
vertelt alleen dat ze in de serie de Wrekers gaat meespelen. Die wordt vanaf
dat moment goed bekeken door Jack, die er speciaal een kleurentelevisie voor
koopt. Hij heeft wilde fantasieën beroemd te worden en voor Ferrari te kunnen
werken, maar hij krijgt een ontslagbrief van Lotus. Hij denkt echter nog steeds
met Deedee in contact te kunnen komen. Hij vindt dat hij recht heeft op een
soort beloning. In het dorp heeft hij alleen erkenning van de niet zo slimme en
autistische Ronny.
Deel III: Monte Carlo
Het is ongeveer een jaar later wanneer
Deedee door een noodlottig auto-ongeluk om het leven komt. Niemand weet
de exacte oorzaak. Preston gelooft sterk in een soort goddelijk evenwicht: elke
mens krijgt evenveel als hem toekomt. Maar de beloning waarop hij hoopt, komt
niet, wel wordt Deedee gestraft voor haar ondankbaarheid. Er wordt een minuut
stilte gehouden voor de volgende Grand Prix. Op de dag in juli dat de eerste mens op
de maan landt, gaat Jack met zijn mooie Lotus Cortina rijden met de simpele
Ronny. Hij vraagt hem of hij tot twintig kan tellen in een dodelijke bocht
waarbij jack zijn handen losmaakt van het stuur. Normaal kan dat maar zes
seconden.
Het is een open
einde, maar het is heel waarschijnlijk dat Jack om het leven komt (zoals zijn
grote idool Deedee) Ronny meldt zich zoals gewoonlijk bij de invalide vrouw die
altijd zijn ravenzwarte haren kamt.
(Bron: Scholieren – Monte Carlo, Kees van
der Pol 2014) Daarnaast eigen aanpassingen verricht.
Mening
“Nog nooit reed hij, of welke
Nederlander dan ook, aan de leiding van een F1-race. Nog nimmer was er een
18-jarige die vooraan reed in een grand prix. Tot Max Verstappen.” Een citaat van het NRC op 15
maart 2016. Max Verstappen laat letterlijk en figuurlijk alle remmen los en is
de trots van ons Nederland. Fantastisch!
Tijdens
deze fantastische wedstrijd was ik bezig het boek “Monte Carlo”, door Peter
Terrin, te lezen. Het toeval is bijna eng, gelukkig het boek zelf niet. Monte
Carlo is een prachtig boek met een goede verhaallijn en ook de opbouw is erg
goed in elkaar gezet. Je krijgt kleine stukjes mee van personages die je niet
goed kent. Gelukkig wordt het al snel duidelijk dat Jack Preston de
hoofdpersoon is. Niet lang na het begin van het boek is de spanning al om te snijden.
Erg fijn omdat ik me dan meteen in het boek kan vastbijten. Door het boek heen
zit een mooie afwisseling van spanning en rust. Toch blijft er altijd iets
mysterieus en onbekends door de gevoelens en gedachten van de hoofdpersoon.
Continu wordt je geconfronteerd met de vragen: “Wat gaat hij nu doen?” en “Wat
spookt er nu door zijn hoofd?”. Erg knap dat deze aantrekkingskracht tot aan
het einde van het boek wordt vastgehouden.
De
schrijfstijl van het boek is erg fijn en simpel. Je komt er makkelijk doorheen
maar toch zitten er kleine puzzeltjes in die het fris houden. Het boek is
opgedeeld in drie delen waarvan vooral de laatste erg duidelijk een andere
periode aangeeft. Elke deel is weer verdeeld in hoofdstukken van, over het
algemeen, maar één of twee pagina’s lang. Persoonlijk vond ik dit erg prettig
lezen. Je kan namelijk makkelijk bij een bepaald hoofdstuk stoppen, of toch nog
eentje doorlezen.
In
het boek krijg je mee hoe Jack Preston een heldendaad heeft verricht maar daar
vervolgens geen erkenning voor krijgt. Je voelt de pijn, het verdriet en het
onbegrip door de pagina’s heen tot diep van binnen. Op een prachtige manier
leef je echt mee met het verhaal. Soms vond ik dit ook wel confronterend, dat
een boek mij zo mee kon sleuren in een bepaalde emotie. Het derde deel vond ik
wel het lastigere deel van het boek. Er wordt overgeschakeld naar verschillende
personages waarvan je in eerste instantie geen verband weet te vinden met het
verhaal. Toch wordt langzaam duidelijk waar de schrijver naar toe wil. Het
derde deel wordt afgesloten met een open einde wat, op een grappige manier, erg
frustrerend was.
Kortom,
het boek leest vlot weg en is ook nog eens super leuk. Het is geen boek wat een
grote indruk heeft achtergelaten (zoals de overgave wel deed), maar is wel erg
geschikt om lekker in weg te dromen. Ik zou het boek zeker aanraden!
Geschreven door: Lysbeth Koster
0 reacties:
Een reactie posten