Boekverslag
Samenvatting:
Johannes
is een fantasierijke jongen, die met zijn vader, zijn hond en zijn kat een
zorgeloos bestaan leidt. Op een avond vindt hij een bootje in het meer, waar
hij in stapt. Johannes valt in slaap, en wordt wakker door een libel die
verandert in een elfje: Windekind. Hij verkleint hem en neemt hem mee naar een
wonderlijke fantasiewereld. Ze gaan naar een krekelschool, en een feest in een
konijnenhol, en de ‘Vredemieren’. Op een nacht ontmoet hij de kabouter Wistik,
die op zoek is naar het ‘ware boekje’ dat antwoord geeft op alles. Windekind
wil niet dat Johannes met Wistik omgaat en maakt hem als straf weer groot.
Johannes wordt opgevangen door een tuinman, woont een tijdje bij hem en ontmoet
Robinetta, op wie hij verliefd wordt. Johannes vraagt Robinetta naar het ‘ware
boekje’, waarop zij hem de Bijbel laat zien. Johannes wijst dit af, en wordt
daarop weggestuurd door Robinetta’s vader. Vol verdriet gaat hij weg, en wordt
ditmaal opgevangen door Pluizer, die hem meeneemt naar de stad. Daar ontmoet
hij dokter Cijfer en Hein (de Dood). Pluizer laat hem het leed in de stad zien,
het kerkhof en ten slotte zijn eigen dode lichaam in het graf. Hierop valt
Johannes flauw. Johannes blijft een tijdje bij Pluizer en dokter Cijfer om te
studeren, ter wille van het ‘ware boekje’, maar hij verlangt terug naar zijn
jeugd en zijn vader. Uiteindelijk nemen de twee dokters Johannes mee terug naar
het huis van zijn vader, die op sterven ligt. Als Johannes’ vader dood is wil
Pluizer sectie op zijn lijk uitvoeren. Johannes staat dit niet toe. Hij bevecht
Pluizer en wint, waarop Hein zegt dat hij het goede gedaan heeft. Johannes wil
met Hein mee, maar dat mag hij niet. Hierop komt Windekind terug, hij drijft
met Hein op een bootje. Een onbekende persoon verschijnt, en stelt Johannes
voor de keuze tussen Windekind en ‘Het Grote Licht’, of de mensheid met haar
verdriet en onrecht. Johannes kiest voor de mensheid en haar weedom. Het
verhaal eindigt met de zin: “Wellicht vertel ik u eenmaal meer van de kleine
Johannes, doch op een sprookje zal het dan niet meer gelijken.”
(Bron: Wikipedia - De kleine Johannes - Het Verhaal, laatst bewerkt: 30/05/2015)
Mening:
Onder de
Nederlandse literatuur vind ik het vaak moeilijk om een leuk boek te vinden.
Als snel kom je in dezelfde soort misdaad- en moordromans waar ik persoonlijk
bijna van in slaap val. Mijn smaak van boeken moet spannend en fantasierijk
zijn. Ik moet in het boek meegezogen worden, genietend van de verhaallijn alles
om me heen vergeten. Afgelopen zomervakantie heb ik het boek “De kleine
Johannes” gelezen van Frederik van Eeden. De achterflaptekst sprak me aan en
ook las ik goede recensies. Tijdens het lezen kwam ik erachter dat dit niet het
“standaard Nederlandse literatuurboek” is.
Te beginnen bij
het verhaal zelf. Je begeeft je samen met Johannes in een wonderbaarlijke en
humoristische fantasiewereld. Je denkt met Johannes mee en bekijkt de wereld
vanuit verschillende oogpunten, letterlijk en figuurlijk. Johannes gaat
namelijk samen met elf Windekind de natuur in en spreekt met verschillende
dieren. Door deze dieren wordt de mens in een negatief daglicht gezet, als een
verwoester en verstoorder van de natuur. In eerste instantie is het dus vooral
een erg ontspannend en grappig boek om te lezen. Maar vervolgens ga je
beredeneren waarom er een bepaald negatief beeld wordt gecreëerd en wat de
bedoeling van de schrijver ermee is. Je wordt op een creatieve manier bewust
gemaakt van de positie van de mens in de natuur, en hoe onze keuzes invloed
kunnen hebben op deze natuur. Door het hele boek heen kom je soort gelijke
situaties tegen. Een tweede voorbeeld is “het boekje” van kabouter Wistik. In
dit boekje staat al het juiste. Hoe alles in elkaar is, hoe alles moet gaan en
ook waarom. Dit boekje zou je kunnen vergelijken met de bijbel. Maar het boekje
is onvindbaar, bestaat het dus eigenlijk wel? Een erg mooie manier om op een
bijzondere en mooie manier de lezer te laten nadenken over een bepaald aspect.
Daarbij komt dat door de mooie beschrijving en het fantasierijke verhaal, wat
mij erg aantrekt, je er ook echt over na wilt denken.
Door de ouderdom
van het boek was de schrijfstijl af en toe erg lastig, maar dat maakte het ook
wel weer als een uitdaging. Tijdens het verhaal ga je ook nadenken wat het doel
is van de schrijver met het gehele boek. Voor mij was dat het beschrijven van
het opgroeien van een kind tot een adolescent. Johannes moet zich in de wereld
van mensen voegen en een sociale omgang met anderen creëren. In het boek is
door gebruik te maken van sprookjesachtige elementen erg goed beschreven hoe
een kind zich vastklampt aan de fantasieën. De overgang van het vertrouwde
bekende naar het mysterieuze onbekende. Dit doel in combinatie met de
vraagstukken over godsdienst, schoonheid en andere obstakels die je tegenkomt
tijdens de reis naar een volwassen persoon, maken het boek tot een
prachtverhaal.
Toch had het
boek ook moeilijke kanten waar je echt even je aandacht bij moest hebben om het
te begrijpen, maar als ik deze stukken eenmaal herkende kwam ik er goed
doorheen. Samengevat, het boek “De kleine Johannes” vond ik een erg mooi boek
omdat het zo uniek is. De sprookjes en fantasie-elementen trokken me aan en
hebben ook zeker niet teleurgesteld. Na het onder de knie krijgen van de
verouderde schrijfstijl en de moeilijk stukken goed door te zijn gekomen,
eindig je met een prachtig fantasierijk verhaal met een goed gecreëerde
achterliggende gedachte.
Argumentatieopdracht:
Voor mijn
eindopdracht voor Nederlandse literatuur moet ik een mondeling betoog houden
over een van mijn gelezen boeken. Bij dit betoog moet ik kiezen of ik het boek
de hemel in prijs, of dat ik het tot de grond toe zal afbranden. Van elk
gelezen boek maak ik dit jaar een argumentatieopdracht ter voorbereiding voor
de eindopdracht. In deze opdracht komt een inleiding voor mijn betoog, een
ultrakorte samenvatting van het boek, mijn argumentatieschema en een slot voor
mijn betoog.
Inleiding:
“Ik zal u iets
van de kleine Johannes vertellen…” Zo luidt de eerste zin uit het boek “De
kleine Johannes” geschreven door Frederik van Eeden. Zeker niet het normale
begin van een boek, maar goed, dit is dan ook het begin van een heel speciaal
boek.
Samenvatting:
In het boek
leert Johannes, door het maken van keuzes tussen fantasie en werkelijkheid,
volwassen te worden. Verschillende personages leiden hem door de werelden van pratende
bloemen en dieren tot de drukke, vervuilende stad.
Argumentatieschema:
Argument 1.
De spannende verhaalopbouw en de
onverwachte wendingen maken het boek tot een prachtig geheel en een van de
mooiste boeken uit de Nederlandse literatuur.
Sub-argument 1. De fantasie-elementen in het boek zal
iedereen doen denken aan de sprookjes van vroeger. Deze leuke herinneringen
zorgen voor een band met het boek vanaf het begin.
Sub-argument 2. De ontknoping aan het einde van het
verhaal (blz. 143 “Johannes zag hoe Pluizer…” blz. 145 “… schreide bij de dode
man.”) is prachtig en op een spannende manier beschreven. De spanning komt van
het gevecht tussen Pluizer en Johannes, maar ook zie je nu dat Johannes nu voor
de werkelijkheid, zijn overleden vader, kiest en daarvoor wil vechten. Een mooi
einde om ook te laten zien dat Johannes is opgegroeid.
Sub-argument 3. De verhaalopbouw is niet saai door de
kortere verhaallijnen die samen een geheel vormen. Denk aan de sleutel die
Johannes kreeg, het boekje waar alles in beschreven zou staan en de tijd die
Johannes in de stad doorbrengt. Tussendoor maken de kleine avonturen in de
natuur en met Windekind het verhaal afwisselend en daardoor aantrekkelijk om te
lezen.
Argument 2.
De mooi opgebouwde zinnen met een
dieperliggend doel zorgen dat het niet alleen een heel leuk boek om te lezen
is, maar geeft je ook iets om over na te denken en te waarderen.
Sub-argument 1. De schrijfstijl in het boek is verouderd,
maar daardoor niet minder mooi. Het maakt het boek juist mysterieus en als een
echt sprookje. Het geeft een prachtig karakter aan het boek.
Sub-argument 2. Ook emotioneel doet het boek wat met je.
Veel stukken in het boek laten je echt nadenken over bepaalde zaken zoals
geloof en de realiteit van het leven. Een voorbeeld hiervan is te vinden op
blz. 65 “Maar toch, ge hebt het zelf gezegd, het boekje was er! O, ik weet
zeker, daar staat ook in van het Grote Licht, dat gij mij niet noemen wilt.” In
deze citaat wordt het boekje beschreven waar alles in zou staan. Vragen die
opkomen spelen tijdens het lezen zijn bijvoorbeeld wat voor boekje? Is het de
bijbel zelf? (later in het boek ontdekt Johannes de bijbel, maar weigert dit
aan te nemen als het boekje dat hier bedoeld wordt). Ook kan je je afvragen wie
het Grote Licht is. De zon, Jezus, God? Maar het boekje is onvindbaar, bestaat
het dan wel? Dit soort kleine vraagstukken zijn door het hele boek op een
creatieve manier verwerkt wat het boek ook erg leerzaam maakt.
Argument 3.
Het achterliggende verhaal en de
geschiedenis van het boek waardoor het nog aantrekkelijker wordt.
Sub-argument 1. “Het avontuur
van de kleine Johannes symboliseert eigenlijk de jeugd van Van Eeden en van
andere mensen. De bewering aan het begin, dat het allemaal echt gebeurd is,
moet dan ook serieus worden genomen. De vier hoofdfiguren (Windekind, Wistik,
Pluizer en Cijfer) symboliseren de verschillende stadia van Van Eedens jeugd.
Windekind staat voor Van Eedens kinderlijke fantasie, Wistik voor zijn drang
naar antwoorden naarmate hij ouder wordt, en Pluizer en Cijfer staan voor het
materialisme waarmee Van Eeden vooral op de universiteit in aanraking kwam. Van
Eeden ís eigenlijk de kleine Johannes die opgroeit in een wereld vol
verschillende standpunten.” (Bron: Wikipedia – De kleine Johannes – Symbolisme,
laatst bewerkt: 30/05/2015) Het is mooi hoe de schrijver zijn eigen ervaringen in het boek
laat doorschemeren. Tijdens het lezen merk je dit al een beetje door de
eigenaardige kenmerken van de verschillende karakters. Na een kleine research
voor mijn boekverslag vond ik ook deze informatie. Hierdoor werden de
bedoelingen van het boek nog duidelijker en kreeg ik nog meer respect voor de
manier waarop het is geschreven.
Sub-argument 2. Het boek is niet alleen een leuk sprookje
om te lezen, er zitten ook vele andere (leerzame) kanten aan het boek. Zo
worden veel aspecten scherp tegenover elkaar gezet. Denk bijvoorbeeld aan goed
en kwaad en gelovig of niet. Er wordt veel kritiek gegeven op de maatschappij,
en aandacht besteed aan het geloof en het vinden van geluk. In het boek wordt
dus aandacht besteed aan de twijfels en vragen die je hebt tijdens het
volwassen worden. Er is een weg
beschreven naar het stadium “volwassen” en alles wat je kan tegenkomen tijdens
deze reis. (Hulpbron: Wikipedia – De
Kleine Johannes – Evolutieboek, laatst bewerkt: 30/05/2015). Doordat ikzelf
ook deze weg aan het bewandelen ben herken je veel dingen uit het echte leven
in het boek. Door deze herkenningspunten wil je verder lezen en trekt het
verhaal je nog meer aan.
Slot:
Het boek “De
kleine Johannes” is geschikt voor eigenlijk alle leeftijden boven de 14 jaar
doordat iedereen de reis naar het volwassen worden meemaakt of mee heeft
gemaakt. Deze herkenningspunten in combinatie met de aantrekkelijke, fictieve
en spannende verhaallijn maken dit boek tot een uniek stuk in de collectie van
Nederlandse literatuur en zou gelezen moeten worden door iedereen.
Geschreven door: Lysbeth Koster