Samenvatting

Dana Davidson is net zeventien. In de zomer van 1970 is ze alleen in het statige huis aan het Vondelpark. Haar moeder is een paar maanden op vakantie met de tweeling, haar vader heeft een verhouding met het meisje van de boodschappendienst en haar broer Daaf neemt steeds de telefoon maar niet op... Het is een warme, nieuwe zomer. Maar het is niet alleen een veranderende tijd, ook in Dana zelf raakt alles op drift.

Als Dana met haar vriendin Tessa naar Parijs gaat, wordt ze op de proef gesteld. Ze moet kiezen tussen de vriendin die haar in de steek laat, of voor zichzelf. Uiteindelijk kiest ze voor zichzelf en gaat ze terug naar Amsterdam. Als Tessa uiteindelijk ook terugkomt blijkt dat ze is verkracht en bestolen. Dana krijgt dubbele gevoelens over haar keuze en voelt zich voor een deel schuldig. Maar Tessa kennende moest dit gewoon een keer gaan gebeuren.

Dana is het tegenovergestelde van Tessa op dat gebied. Ze heeft “het” nog nooit gedaan en wordt heen en weer geslingerd tussen de wil tot overgave en de angst zichzelf te verliezen. Toch heeft ze verschillende aanbidders waaronder ook een leraar (biologie) en Kurt, een oudere man waarmee ze ook tussen de lakens beland. Toch lukt het haar niet zich over te geven. Mede omdat ze geen emoties of een bepaald gevoel kan losmaken.

Om deze zomer af te sluiten word ze gebeld met de boodschap dat haar broer, Daaf, in coma ligt met een kaakbreuk. Als hij uiteindelijk wakker wordt blijkt dat hij aan geheugenverlies lijd. Hij kan zich niks herinneren van zijn familie of jeugd. Maar op dit moment beseft Dana ook dat de enige jongen waar ze echt om geeft, waar ze echt een band mee heeft kunnen opbouwen en waar ze gewoon zichzelf kan zijn, Daaf is.

(Bron van de samenvatting: Achterflap van het boek. Hier heb ik zelf nog delen aan toegevoegd).

Mening

Het boek Die Zomer van Wanda Reisel is voor mij een van de eerste, door Nederlanders geschreven boeken. Het boek speelt zich af in de jaren 70 wat het erg anders maakt dan de boeken die zich afspelen in de moderne tijd. Ik vond het fascinerend om me, in mijn hoofd, een weg te banen tussen de flarden rook van een joint en de straten van Amsterdam gevuld met anders denkende mensen. Ook gaat ze, de schrijfster, op veel elementen en omgevingen in waardoor ik me nog meer een beeld kan vormen. Maar, ze laat nog net genoeg ruimte over dat ik ook zelf mijn ideeën erin kan verwerken. Het eerste hoofdstuk heet Voorspel en begint meteen dat een jongen, genaamd Arthur, bovenop Dana ligt. Een echte binnenvaller dus. Bij dit begin moest ik even slikken en dacht erover om toch maar voor een ander boek te kiezen. Maar ik las verder, en het werd beter.

De opbouw van het verhaal is erg goed gedaan. Het begin schudt je wakker en maakt je nieuwsgierig. Vervolgens komen er stukken aan bod waarin heel veel wordt uitgelegd en beschreven. Deze worden afgewisseld door een stuk waarin het echt gaat om Dana en dan gaat ze verder in op een bepaald onderwerp. Hierdoor krijg je prachtige stukken tekst waar meerder gedachten inzitten. Deze stukken beginnen luchtig waarna ze in een dal terechtkomen van spirituele spinsels om vervolgens langzaam weer omhoog te klimmen. Ik citeer:

“Bij het schaken was haar vader haar altijd wel een aantal zetten vooruit, niet alleen omdat hij in de oorlog die achttien maanden had zitten schaken, maar omdat hij intelligenter was. Die afstand kon, wist Dana, nooit worden ingehaald. Karakter openbaarde zich pas echt onder druk, op een kritiek moment, als een ontluikende bloem of een schimmel verborgen in de persoon zelf. Karakter kwam tevoorschijn, tierde welig, verdorde of stierf af, maar de afdruk ervan zou nooit verdwijnen.”

In dit stukje begint het heel globaal met schaken, vervolgens zakken we in het spinsel van ideeën en spiritualiteit. Ik vind dit soort stukjes erg mooi, puur omdat elke keer als je het weer leest er andere gedachten tevoorschijn komen. Je gaat er echt over nadenken en komt uiteindelijk tot een eigen conclusie. Of je het er nou wel of niet mee eens bent, de schrijfster heeft haar doel bereikt: jou laten nadenken over het verhaal.

In dit boek vind ik ook de afwisseling van de verschillende spanningsbogen erg mooi gedaan. Om de zoveel tijd wordt er een nieuwe spanningsboog gevormd, die dwars door de anderen heen gaat, maar er ook voor zorgt dat een andere spanningsboog word afgesloten en afgebroken. Het verhaal zelf, over Dana en haar leven, vond ik niet zo spannend. Het waren voor mij vooral de mooie stukjes die me toch stimuleerden om door te blijven lezen. Kortom: een mooi boek waarin je je niet zo snel verveeld. Maar aan het verhaal zelf ontbreken enkele aspecten. 

Opdracht

Uit de verschillende soorten opdrachten waar we uit konden kiezen heb ik gekozen om een brief te schrijven aan Dana. In deze brief moet ik ingaan op een paar keuzes die zij heeft gemaakt en het effect hierop. Ook moet ik over de keuzes oordelen of ik ze goed of slecht vind, en wat ik zou hebben gedaan.

Beste Dana,

Herinnert u zich nog “Die Zomer” van 1970? De zomer waarin uw gevoelens heen en weer geslingerd werden tussen 2 wanden. De zomer waarin uw oudere broer Daaf zijn geheugen verloor. De zomer dat u, samen met Tessa, naar Parijs ging en dat dit tripje vreselijk uit de hand liep. U zal zich vast afvragen hoe ik deze herinneringen van uw verleden weet. Het antwoord luid: een boek. Niet zomaar een boek, nee, een boek over u. Een boek waarin uw daden worden beschreven in combinatie met de emoties en gedachten die erbij horen. Dit boek heet: Die Zomer.

Ik zou het graag hebben over een paar gebeurtenissen in die zomer. Toen u samen met Tessa in Parijs was hadden jullie, eigenlijk Tessa, al snel iemand aan de haak geslagen. Vervolgens leek de band tussen Tessa en Karim sterker te worden en hadden ze al snel een afspraak gemaakt op de hotelkamer waar Tessa en u gesetteld waren. Natuurlijk ben ik het met u eens dat Tessa dit niet had mogen doen. Ze ging er automatisch vanuit dat u wel zou opschuiven zodat zij haar dingetje kon doen. Maar de keuze om haar helemaal alleen achter te laten in Parijs had ik zelf niet gemaakt. Waarschijnlijk is dit een impulsieve actie geweest, maar ik zou op dat moment naar een andere kamer zijn gegaan om de volgende ochtend met haar te praten. Op deze manier had u zelf alles op een rijtje kunnen zetten om haar de volgende ochtend erop aan te kunnen spreken. Wel zou ik haar dan zeker de kosten van deze extra hotelkamer hebben laten betalen.

Het 2^e aspect gaat over uw biologie leraar Ted Thomassen. Rond deze periode had u al een affaire met Dhr. Thomassen. Een affaire met een leraar is, vind ik persoonlijk, uit den boze. Natuurlijk leek deze man op dat moment erg aantrekkelijk, maar u zat in de leeftijd 16/17 jaar. In deze leeftijdsklasse zijn mensen erg kwetsbaar. Ze kunnen onzeker zijn en zitten nogal wat met zichzelf in de knoop. Een leraar kan dan een hele grote invloed hebben iemand. Het leek misschien wel heel spannend, maar het was beter geweest dat u er een punt achter had gezet. Ook had hij het niet zover mogen laten komen.

Na deze negatievere punten wil ik zeggen dat ik wel respect voor u heb. U bent bij uw eigen standpunten gebleven en liet zeker niet over u heenlopen. Ik raad u het boek zeker aan om deze periode nog eens te herbeleven.

Met vriendelijke groet,

Lysbeth Koster

Vroeger, toen ik klein was...

... bestonden mijn gedachten en dromen uit de meest magische en avontuurlijke verhalen. Draken en andere fascinerende wezens vlogen in het rond en wenkten mij mee hun wereld in. Ik vond het fantastisch als mijn ouders me voorlazen. En zo ontstond ook mijn liefde voor boeken. Wat voor de een lappen ontoegankelijke teksten leken, zag er voor mij uit als een nieuwe uitdaging, een nieuw avontuur, een hele nieuwe wereld waar ik mijn fantasie op de vrije loop kon laten gaan. 

Net als veel kinderen werden er ook aan mij boekjes voorgelezen als Rupsje nooitgenoeg, of de Regenboogvis. Na een tijdje werden deze boekjes al vervangen door een dik sprookjesboek en Harry Potter. Ik herinner me nog steeds hoe ik op de klanken van mijn moeders voorlees stem fantaseerde over hoe Zweinstein 's avonds boven een dikke laag mist uittorende, met alleen het licht van de kaarsen en toortsen die het buiten spookachtig verlichtten. Op school werd, naast de dagopening, ook uit gewone boeken voorgelezen. Maar welke boeken dat waren? Nee, dat weet ik niet meer. Daar waren de boeken niet interessant of avontuurlijk genoeg voor. Mijn eerst boekenseries waren die van Hoe Overleef Ik, door Francine Oomen, en MZZL meiden van Marion van de Coolwijk. Dit is een heel ander soort boek dan de avonturen boeken die ik zo mooi vond. Maar ik was verlegen op de basisschool en voelde me niet prettig en ongewenst. Doordat deze boekenseries over meiden gingen van mijn leeftijdscategorie, iets ouder, kon ik mee leven met de problemen die zij tegen kwamen. Dit gaf mij moed om zelf ook door te gaan. Maar al snel begonnen deze boeken te  vervelen. Altijd over dezelfde soort meiden met dezelfde problemen en bovenal, dezelfde opbouw met een goed einde. Op dit moment zat ik in groep 7 en ontdekte ik De Grijze Jager. Het was fascinerend hoe ik binnen 5 regels meegezogen kon worden naar een andere wereld. Een wereld waarin ik mee ging op reis en mee leefde met de meest bloedstollende gebeurtenissen. Na De Grijze Jager ben ik ook meteen doorgerold in Broederband, van dezelfde schrijver John Flanagan. Al snel zaten de laatste 2 jaar van de basisschool erop en maakte ik de stap naar het voortgezet onderwijs. 

Vanaf toen is er veel met mij gebeurt. Ik werd zekerder en voelde me meer op mijn gemak. Maar omdat ik verander, verandert mijn manier van denken met mij mee. Dat heeft weer invloed op mijn keuzes in boeken. Ik ging hierdoor al snel weer verder met mijn geliefde avonturen en fantasie boeken. Waar de spanning zich opbouwt tot het hoogste punt en je dan meesleept in een draaikolk van gedachten spinsels en vragen. 



Mijn top 5 favoriete boeken zijn:

I. Divergent (Veronica Roth)

Deze fantastische reeks van 3 boeken gaat over het futuristische Chicago. De wereld van de zestienjarige Beatrice Prior is opgedeeld in vijf facties. En ook zij moet dit jaar kiezen... Ik vond deze boekenserie echt fantastisch. De opbouw van de spanningen zijn meeslepend en ook de verhaallijn is goed bedacht. Je hebt het gevoel dat je samen met Tris elk hoofdstuk, elke bladzij, elke zin en elk woord meebeleefd. En het einde? Een hartverscheurende omslachtige tragedie zodat je het boek niet snel kunt vergeten. 

II. De Grijze Jager + Broederband (John Flanagan)
Ja, het is al een tijdje geleden dat ik deze boeken heb gelezen. Maar deze serie is heel erg belangrijk voor me geweest. En nog steeds beleef ik er plezier van als ik ze in mijn kast zie staan pronken. Alle 11 delen, inmiddels is er ook een 12e deel uit dat zeker op mijn lijstje staat, vond ik even leuk. De jagers nemen je mee op de spannendste missies. Je voelt de mysterieuze schaduwen van gedachten die ze achterlaten in je hoofd. In deze serie gaat het over een jongen genaamd Will. Hij is begonnen aan een opleiding tot Grijze Jager en beleefd prachtige avonturen met zijn mentor Halt. Door de boeken heen zie je hem groeien tot een volwaardig grijze jager. Maar dat gebeurt niet zonder slag of stoot.

Naast De Grijze Jager heb ik ook Broederband op nummer II staan. Broederband is weer een ander verhaal maar is wel in dezelfde wereld en tijd als De Grijze Jager geschreven. Je merkt dat er kleine details zijn die naar De Grijze Jager verwijzen. Ook bij dit boek is de stijl van schrijven erg mooi. Je krijgt genoeg details om een beeld te schetsen van een persoon, karakter of landschap. Maar zelf heb je de kans om de schets te bewerken en te detailleren in je eigen fantasie. In deze triologie gaat het erover om van een jongen een man te worden, en dat dit niet alleen gaat over kracht of populariteit. Daar komt Hal Mikkelson ook snel genoeg achter. Zal hij zijn team leiden naar de overwinning? Of worden zij toch, zoals word verwacht, voorbij gevaren door de rivalen.

III. The Fault in our Stars (John Green)
The Fault in our Stars, De Weeffout in onze Sterren, is zoals je wel ziet een heel ander soort boek dan wat ik normaal lees. Maar het woord "fantastisch" is nog een te matige beschrijving voor dit boek. Hazel is de hoofdpersoon en het verhaal wordt dan ook vanuit haar perspectief vertelt. Dit boek wekte vele emoties bij mij op: Medelijden, verdriet, liefde, woede en respect. Alles zit er op een magische wijze in verweven. John Green laat de pagina's glinsteren als diamanten door zijn prachtige woordkeuze en diepgaande gedachten. Hij laat je nadenken over de verschillende metaforen en uitspraken. "What a sult time is, she screws everybody." Denk daar maar eens overna.

IV. The Hunger Games (Suzanne Collins)
Deze fantastische trilogie over Katniss Everdeen kan niet in mijn top 5 ontbreken. In dit boek schijnen de verborgen krachten van dit meisje uit het arme district 12 door. Het zo onschuldige meisje lijkt een draak die geen rust zal vinden voordat ze de overwinning in de strijd op leven en dood heeft behaald, meerdere malen. Maar, ze pakt dit heel anders aan dan haar rivalen. Ik heb nog vaak over dit boek nagedacht, en er zitten meerdere gedachten en achterliggende gedachten in. Het verhaal laat zien dat je tot alles toe in staat bent als je maar in jezelf geloofd. Of dat je soms voor onmogelijke keuzes staat, maar dat je alleen verder kan als je de knoop doorhakt. Deze prachtige serie boeken is zeker een aanrader voor aanhangers van avonturistische, futuristische en spannende boeken.

V. Schim en Schaduw (Leigh Bardugo)
De toekomst van Ravka ligt in de handen van Alina. Het meisje dat nooit ergens goed in is geweest moet leren om haar pas ontdekte kracht te beheersen. Maar ook komt ze een andere kant van zichzelf tegen, een kant die ze misschien liever nooit had ontdekt. Dit boek heeft me in de eerste paar hoofdstukken al weggeslagen. De fantasie en magie is fantastisch en sleept je mee een hele andere wereld in, waar het lijkt of alles mogelijk is. Dit boek heb ik zelf ook nog niet uit, maar ik ben er nu al zeker van dat het dit plaatsje in de top 5 verdient heeft.

Ik heb, hoe vreemd het ook klinkt, zin om de literaire boeken voor school te gaan lezen. Puur en alleen om de nieuwe stijl, de nieuwe gedachten en de nieuwe manier van nadenken over een boek te ontdekken. Ik vond het erg leuk een leesautobiografie te schrijven. Vooral om weer even terug te denken aan wat je allemaal hebt gelezen en om te vergelijken hoe je er toen over dacht en nu. Schrijvend aan deze laatste woorden denk ik aan een citaat uit The Fault in our Stars, en dat worden dan ook de laatste woorden van deze tekst. Maar dat betekend niet dat het verhaal is afgelopen. To be continued...

"Some infinities are bigger than other infinities."

Lysbeth Koster